สันติสุข รูปแก้ว บางครั้ง นางก็พร้อมจะเป็น “สันขวาน”

สันติสุข รูปแก้ว เธอคือ “สาวเหวี่ยงเขวี้ยงโลก”

ผู้หญิงอะไร ทำไมถึงชื่อสันติสุข เป็นคำถามที่ผมว่าเธอคนนี้จะต้องถูกผู้คนถามมานับครั้งไม่ถ้วน มันก็น่าอยู่หรอก เพราะเป็นผู้หญิงแท้ๆ แต่ทำไมชื่อยังกะผู้ชาย

และผมก็ถามเธอเหมือนกัน เธอก็ตอบคำถามของผมว่า เพราะเธอเกิดในฤกษ์ดาวสงคราม…The Mars! พ่อเป็นครูใหญ่ของโรงเรียนบ้านนาหว้า (สำนักงานสลากกินแบ่งสงเคราะห์80) ที่เธอร่ำเรียนสมัยอยู่ชั้นประถมปีที่ 1 พ่อ กลัวว่าลูกจะไปเปิดศึกทำสงครามกับคนรอบข้าง เลยตั้งชื่อข่มนามให้เธอว่า “สันติสุข”

ผมรู้จักผู้หญิงคนนี้มานานไม่น้อย หากนับปี พ.ศ. กันจริงๆ ก็ตั้งแต่ปี 2521  ตอนนั้นเราเข้าเรียนปี 1 คณะวารสารศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ สมัยนั้นคณะนี้ยังเป็นเพียงแผนกอิสระ วารสารศาตร์ 

เธอ “สันติสุข” มาจากจังหวัดอุบลฯ เมืองนักปราชญ์ ส่วนผม “ตุ๊ ครับผม”  มาจากนครศรีธรรมราช เมืองพระ ความที่เราเป็นเด็กต่างจังหวัดหรือจะพูดแบบบ้านๆ ก็คือเป็นเด็กบ้านนอก ต้องจากบ้านเกิดเมืองนอนมาอยู่เมืองกรุง  เราก็เลยมีเรื่องต้องรอคอยจดหมายจากพ่อ นอกจากจดหมายที่คอยส่งข่าวคราวกันตลอด ยังมีจดหมายที่พ่อต้องส่งธนาณัติมาให้ลูกทุกเดือนเพื่อเป็นค่าใช้จ่ายในการดำรงชีวิตอย่างโดดเดี่ยวและเดียวดายในเมืองหลวง

ประเทศไทยยุคยุคโน้น ไม่มีระบบ M Banking ที่โอนเงิน เข้าบัญชี แล้วเดินไปกดเอาจากตู้เอทีเอ็มแบบสมัยนี้ มีทางเดียวคือต้องส่งธนาณัติ แล้วเอาใบธนาณัติไปขึ้นเป็นเงิน ต้องขอโทษจริงๆ เหตุการณ์นี้มันนานจนตัวผมเองยังลืมไปแล้วว่า ต้องเอาใบธนาณัตินั้นไปขึ้นเงินที่ไปรษณีย์ หรือธนาคาร

ผม คือตุ๊ ครับผม, หรือ ตุ๊ นำ้ตาลปึก (บน) ชื่อจริงยามนั้นก็คือ สรศักดิ์ จุลมณี แต่ตอนนี้คือ ดร. ศาสตร์ธนิก จุลมณี (ล่าง) เป็นคอลัมน์สต์เขียนคอลัมน์ “ แจ๋วริมจอ” ใน นสพ. ไทยรัฐ 

 

ส่วนเธอ สันติสุข รูปแก้ว เรามีที่มาของการู้จักแบบจังๆ จนกลายเป็นเพื่อนซี้ปึ๊ก โดยเฉพาะเพื่อนที่นั่งร่ำสุราใต้เงาจันทร์กันบ่อยครั้ง กระทั่งเป็น “สหายลี้คิมฮวง” ด้วยกันจนวันนี้

ก่อนที่จะเตลิดเปิดเปิงไปกันใหญ่ ขอกลับมาที่ประเด็นแห่งการรู้จักกันดีกว่า เป็นเพราะว่าเราต่างมีภารกิจเดียวกันคือ มักจะมายืนเบิ่งตามองที่ชั้นจดหมายจากพ่อ ที่หน้าคณะฯเป็นประจำทุกวันนั่นเอง

ซึ่งแวะมาดูทีไร ผมก็มักจะเห็นจดหมายที่จ่าหน้าซองถึงนางสาวสันติสุข รูปแก้ว เป็นประจำ !

(ยังมีต่อ)

%d bloggers like this: