ไม่พลาดอีกแล้ว

ไม่พลาดอีกแล้ว

ปกติ ดร.น้อง-กฤษณา (หาระสาร) นีไมเยอร์  มาดามแห่ง บริษัทคีรี ทราเวล ของ CEO หนุ่มสุดหล่อ มร.วิลเล็ม นีไมเยอร์ จะเป็นสาวรักสวยรักงามและชอบแต่งเนื้อแต่งตัวให้ดูเพอร์เฟคต์ตั้งแต่หัวจดเท้า และ เวลาจะไปออกงานไหนแต่ละที  สิ่งแรกที่เธอต้องรู้คือ Dress Code ของงานนั้น และก็ให้เกียรติเจ้าของงาน โดยแต่งเนื้อแต่งตัวตามที่ Dress Code ในการ์ดเชิญระบุไว้อย่างเคร่งครัด แน่นอนว่าเสื้อผ้าหน้าผมของเธอต้อง “เป๊ะ” ชนิดว่าขนาดอันเดอร์แวร์ทั้งท่อนบนและท่อนล่าง ยังต้องเป็นสีเฉดเดียวกับสีชุดเลยค่ะ

ล่าสุด ดร.น้อง-กฤษณา (หาระสาร) นีไมเยอร์ มีคิวจะต้องไปงาน “อุ่นไอรัก” กับสามีสุดเลิฟ เธอต้องเสียเวลาครึ่งวันสำหรับเรื่องแต่งเนื้อแต่งตัว เพื่อให้เข้ากับธีมของงานนั่นเอง

ชนิดว่าเธอต้องงดภารกิจทุกอย่างของวันนั้น เพื่อเตรียมตัวไปงานนี้โดยเฉพาะ ตั้งแต่หน้าที่ที่จะต้องเข้าไปเซ็นเอกสารที่ออฟฟิศ หรือ ขับรถพาน้องหมาไปหาหมอ  กระทั่งไปรับลูกสาวคนเล็กที่โรงเรียน ISB (International School Bangkok) ทุกอย่างถูกเหวี่ยงไปให้เป็นหน้าที่ของสามีสุดเลิฟและคนขับรถหมดสิ้น ตัวดร.น้องเอง เหลือหน้าที่อยู่อย่างเดียวคือแต่งเนื้อแต่งตัวค่ะ

Dress up& Make up as the Professional  คือคอนเซ็ปต์การแต่งตัวของเธอ  เริ่มตั้งแต่แต่งหน้า ทำผม ทำเล็บอย่างมืออาชีพ ด้วยมืออาชีพ ที่ Beauty Salon เจ้าประจำที่มีช่างผู้รู้ใจ จากนั้นก็กลับมาแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าธีม “ย้อนยุค” ที่ตระเตรียมไว้

เจ้าตัวกระซิบว่า กว่าจะแต่งองค์ทรงเครื่องได้ครบเซต เล่นเอาตัวเองต้องเบรกพักเหนื่อยไปหลายยก เพราะบรรดาแอคเซสซอรี่ส์ทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็น ปะวะหล่ำ กำไล สายสร้อย สายสะพาย ต่างหู เข็มขัด  เข็มกลัด  ชุดประดับทรงผม อีกทั้งแหวนต่างๆนานาที่ไม่ใช่แค่วงเดียว  กระทั่งน้ำหอมกลิ่นที่เข้าเซตกับเสื้อผ้า โดยไม่ลืมพัดแสนสวยที่ต้องติดมือเอาไว้กรีดพัดวีให้ดูดียามร้อน

อุแม่เจ้า แอคเซสซอรี่ส์ทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้ ดร.น้องเผยความลับกันลืมว่าตัวเองต้องจดเป็นรายการไว้เลย ตั้งแต่ลำดับแรกจนลำดับสุดท้าย ไม่เช่นนั้นจะหลุดโพย ไม่ครบเครื่อง แล้วจะลำบาก

เพราะในอดีตเคยเจอมาแล้ว ขณะจะไปงานแห่งหนึ่ง ขับรถออกจากบ้านไปงานได้ตั้งครึ่งทางแล้ว เพิ่งนึกได้ว่าหูสองข้างของตัวเองมันโล้นโล่งโจ้ง เพราะลืมใส่ต่างหูมรกตล้อมเพชรเม็ดบักเอ้บที่เข้ากับสร้อยเพชรมรกตนั่น  ทั้งๆที่ตัวเองตั้งใจว่าจะใส่เป็นอันดับสุดท้าย เพราะมันทั้งใหญ่และหนักนั่นเอง

ดร.น้องกลุ้มใจมากว่าจะทำอย่างไรดี เพราะยอมไม่ได้เหมือนกันที่จะปล่อยให้ใบหูตัวเองดูโล้นเลี่ยนอย่างนั้น ครั้นจะขับรถวกกลับไปเอาที่บ้าน รถราก็ติดระเบิดระเบ้อ สุดท้ายเลยต้องยกหูหาคนรับใช้ที่บ้านให้ช่วยหอบต่างหูคู่นั้นขึ้นวินมอเตอร์ไซค์รีบซิ่งตามเอามาให้ที่งาน

หลังจากนั้น เธอเลยไม่พลาดอีกแล้ว