หงุดหงิดหัวใจนัก

หงุดหงิดหัวใจนัก

เพิ่งจะลองใช้บริการของ Low Cost Airline น้องใหม่หมาดยี่ห้อหนึ่งเป็นครั้งแรกในชีวิต และระหว่างเช็กอินจากสนามบินเชียงใหม่ มากรุงเทพเมื่อไม่กี่วันก่อน คุณแว้-ภาวดี (พยุงเวช) โรหิตเสถียร ก็มีอันหงุดหงิอหัวใจนักกับพนักงานสาวตรงหน้าเคาน์เตอร์ ที่ นอกจากหน้าตาจะดูสวยน้อยแล้ว เธอยังทำหน้าบูดหน้าบึ้งเหมือนโกรธใครมา แถมท่าทางในการให้บริการกับลูกค้าก็เฉยเมยเย็นชา ห่างไกลกับคำว่า friendly  หลาย 100ลี้ ทำท่าเหมือนถูกบีบบังคับมาให้ทำงานยังไงยังงั้น แค่คุณแว้ request ว่าขอนั่งริมทางเดินนะคะ คุณเธอก็ตวัดเสียงสูงอย่างรำคาญว่า “นั่งด้วยกันได้มั้ยคะ…”   คุณแว้เลยครวญว่า “อ้าว..คุณน้องขา ที่เรามากัน3คนนี่ มันหาที่นั่งแถวเดียวกันไม่ได้ไงเล่าคะ  ถึงได้ขอนั่งริมทางเดินแบบนี้”

เฮ้อ… ทั้งไม่ค่อยฉลาดและไม่ค่อยสวย แถมยังหน้าบูดหน้าบึ้งแบบนี้ ขอบอกว่ายังมีคนตกงานอีกเยอะเลยนะน้อง ที่สวยและฉลาดกว่านี้ แถมยังมี service mind อีกต่างหาก